خشونت خانوادگی و نقش آن در تبدیل ویزای موقت همسر به دائم
ویزای ازدواج استرالیا برای متقاضیانی است که از طریق ازدواج با شهروند یا فردی که اقامت دائم استرالیا دارد، قصد زندگی مشترک در استرالیا را داشته باشند.
داشتن ویزای ازدواج سابکلاس ۳۰۹ و یا ۸۲۰، مرحله اول و مکمل ویزای دائم سابکلاس ۱۰۰ و یا ۸۰۱ است.
زمانی که ۲ سال از زمان ثبت ویزای ۳۰۹ و یا ۸۲۰ گذشته باشد، متقاضی میتواند طی شروطی برای ویزای دائم اقدام کند.
برای گرفتن ویزای همسر مهم ترین شرط، ارایه مدارک و اسنادی می باشد که حقیقی بودن و تداوم رابطه شما را ثابت کند.
اگر با داشتن ویزای موقت ازدواج پس از ورود شما به خاک استرالیا، رابطه شما و همسرتان دچار مشکل شود، تنها در صورتی می توانید برای ویزای دائم ازدواج اقدام کنید که یکی از دو شرط اشاره شده را داشته باشید.
دو شرط برای اخذ ویزای دائم ازدواج در صورت جدایی و بهم خوردن رابطه در حین داشتن ویزای موقت:
- شما فرزندی از اسپانسر داشته باشید.
- بتوانید ثابت کنید که درگیر خشونت خانگی شده اید.
خشونت خانگی یا (domestic violence)
شامل هر رفتار خشونت آمیزی می باشد که امنیت یا سلامتی شما را تهدید کند. این رفتار می تواند شامل آسیب فیزیکی، شکنجه های روحی روانی، تهدید، روابط جنسی اجباری یا محرومیت های اقتصادی از جمله سو استفاده از مهریه و حتی تهدید به گزارش به اداره مهاجرت و اخراج از استرالیا توسط همسر (اسپانسر) باشد.
برای اثبات خشونت خانوادگی، چه مدارکی لازم است؟
یکی از موارد زیر را می توانید از طریق دادگاه در اختیار اداره مهاجرت قرار دهید:
- دستور دادگاه طبق قانون خانواده در سال ۱۹۷۵ علیه شریک زندگی شما
- حکم دادگاه علیه شریک زندگی شما طبق قانون ایالت یا سرزمینی که در آن سکونت دارید.
- حکم دادگاهی شریک زندگی شما در خصوص اتهام به حمله به شما یا افراد وابسته به شما
- ثبت دادگاه و گناه کار شناخته شدن شریک زندگی شما در مورد تجاوز به شما یا افراد وابسته به شما
اگر هیچ یک از اسناد صفحه قبل را از دادگاه ندارید، باید یک اظهار نامه قانونی ارایه دهید.
با اشاره به جزئیات خشونت خانوادگی و نام بردن از شخصی که مرتکب خشونت شده است. هم چنین لازم است حداقل دو گواهی از افراد متخصص از جمله روانشناس، مددکار اجتماعی، پزشک و یا شهادت پلیس ارائه دهید.